پرسپولیس معمولی یحیی گل محمدی - وبلاگ هانیما

به گزارش وبلاگ هانیما، حالا دیگر صدای انتقاد ها از یحیی گل محمدی بلندتر از هر زمان دیگری شده است؛ حالا که کم کم حساب نمایش های ضعیف پرسپولیس از دست طرفداران این تیم خارج می گردد و بعضا گل به خودی و اشتباهات عجیب بازیکنان حریف هم کار را برای سرخ پوشان درنمی آورد. در هفته چهاردهم لیگ برتر، پرسپولیس برابر پدیده مشهد به تساوی یک - یک تن داد. آن ها امیدوار بودند با پیروزی برابر قعرنشین مطلق لیگ برتر از توقف احتمالی استقلال و سپاهان برابر رقبای سرسختی همانند مس رفسنجان و فولاد سود ببرند و به صدر جدول برسند، اما همه چیز دقیقا برعکس شد. قرمز ها دو امتیاز حیاتی را در مشهد جا گذاشتند و ساعتی بعد تماشاگر پیروزی استقلال و سپاهان شدند. به این ترتیب آبی پوشان مرکز با 32 امتیاز به صدرنشینی ادامه دادند و در آستانه کسب عنوان قهرمانی نیم فصل قرار گرفتند. پرسپولیس 29 امتیازی در رده دوم باقی ماند و سپاهان هم با 28 امتیاز به این تیم چسبید. پرسپولیس برابر تیمی متوقف شد که از 13 بازی قبلی اش فقط سه امتیاز به دست آورده و تنها سه بار پیروز به گگرددن دروازه رقبا شده بود. این دو امتیاز سوخته به نوعی رفت در کنار دو امتیاز عجیبی که پرسپولیس برابر تیم تازه صعودکرده طرفدار از دست داد. شاید ارزش این امتیازات کلیدی در انتها فصل برای سرخ پوشان آشکار گردد؛ جایی که آن ها رویای دبل هت تریک و ششمین قهرمانی پیاپی را نقش بر آب ببینند.

مقصری که دنبال مقصر است

توقف دلسردکننده پرسپولیس در مشهد، اما با اوج گیری نقدها از یحیی گل محمدی همراه بود. سرمربی سرخ پوشان کوشید در انتها بازی گناه این مساوی را گردن داور بیندازد. او خطای منجر به گل پدیده را نادرست می دانست و به همین علت از محمدحسین زاهدی فر انتقاد کرد، اما کمتر کسی دل به دل یحیی داد. گیریم که داور یک کاشته اشتباه برای پدیده گرفته باشد. آیا این علت خوبی است که پرسپولیس از یکی از ضعیف ترین تیم های تاریخ لیگ برتر گل بخورد؟ اصلا چرا تیمی که در سال های گذشته با صلابت دفاعی اش شناخته می شد، سال جاری این همه آسیب پذیر شده است؟ به نظر می رسد هنوز هم ساختار تدافعی پرسپولیس مبتنی بر حضور موثر جلال حسینی است. کاپیتان چهل ساله قرمز ها در این بازی نیمکت نشین شد تا پدیده بدون حتی یک ضربه در چارچوب دروازه این تیم را باز کند. این آمار از آن جهت است که تنها گل میزبان را وحید امیری به اشتباه درون دروازه خودشان جا داد. واکنش کادر فنی به اتفاقات بازی، اما عالی بود. این که حسینی در نیمه دوم از نیمکت بلند شد و خودش را برای ورود به زمین گرم کرد! پرسش اینجاست که اگر یک روز جلال بازنشسته گردد، پرسپولیسی ها چه خواهند کرد؟ چرا هیچ یک از نسخه های یحیی گل محمدی برای پر کردن جای حسینی نتیجه نداده است؟ در حقیقت گل محمدی در حالی در پی یافتن مقصر در بیرون از زمین است که بخش مهمی از افکار عمومی خود او را مقصر می بینند؛ مردی که بازی با بدترین تیم لیگ را فقط با یک مهاجم تخصصی آغاز کرد، مردی که عمده خریدهایش برای سرخ پوشان به کار این تیم نیامده اند، مردی که رفته رفته پرسپولیس را به تیمی معمولی با بازیکنانی غیراثرگذار تبدیل نموده است.

نکاتی که نمی گردد ندید

حقیقت آن است که پرسپولیس فعلی شباهت چندانی به قهرمان پنج دوره گذشته لیگ برتر ندارد. سرخ ها در بسیاری از مسابقات نمایشی آشفته، سردرگم و بدون طرح و نقشه معین دارند. عمده استراتژی قرمز ها روی نفوذ از کناره ها و استفاده از وینگر های خوبی مثل وحید امیری، مهدی ترابی و امید عالیشاه پایدار شده، اما به تدریج رقبا دست پرسپولیس را خوانده اند و کار کم کم برای این تیم سخت شده است. مدافع عنوان قهرمانی احتیاج به تنوع تاکتیکی دارد، اما کادر فنی هنوز در این زمینه پیروز عمل ننموده است. به طور کلی پرسپولیس سال جاری حتی در بعضی مسابقاتی که برنده شده هم به میزان کافی خوب بازی ننموده است. به عنوان مثال تیم یحیی پیکان و ذوب آهن را در حالی شکست داد که از نظر فنی چندان زهردار نبود. برابر پیکان هر سه ضربه داخل چارچوب سرخ ها به گل تبدیل شد و برابر ذوب آهن هم اشتباه عجیب دروازه بان حریف گره کور بازی را باز کرد. پرسپولیس از هفت بازی بیرون خانه این فصلش تنها در سه مسابقه پیروز بوده و این مساله برای آن ها که نیم فصل دوم 9 بازی بیرون از خانه دارند نکته خطرناکی است. به نظر می رسد یحیی گل محمدی و کادرش در فاصله بین دو نیم فصل باید به طور جدی روی برطرف مسائل تیم متمرکز شوند، وگرنه کار سخت خواهد شد.