لطفا نگاه ملی به موزه ملی! - وبلاگ هانیما

به گزارش وبلاگ هانیما، خبرنگاران : بازدید هفته گذشته وزیر میراث فرهنگی با حواشی زیادی همراه شد اما مهمتر از حواشی متنی است که ای کاش دوستداران میراث این سرزمین درمطالبه آن جدی باشند و آن مطالبه فضایی در خور این همه آثار ارزشمند است که در مخازن مانده و با نمایش آنها می توان موزه ای بزرگتر از لوور در تهران برپا کرد.

روزنامه توریسم:از میان 350 هزار قطعه و شیء تاریخی موجود در مخزن موزه ملی، کمتر از یک درصد در معرض نمایش است و آثاری مانند جام سفالین 4500 ساله کشف شده در شهرسوخته و هزاران اثر تاریخی باستانی دیگر، هیج فضایی برای نمایش عمومی ندارند.

رضا دبیری نژاد رئیس موزه ملک در یادداشتی در این باره نوشت : باید از حاشیه به متن برویم تا موزه ملی ما قامتی ملی بیابد و شاید مطالبه احیای طرح توسعه میدان مشق به موزه ملی که نزدیک به دو دهه در انتظار مانده است احتیاج واجب تر موزه ملی باشد که بتواند پاسخی به نبود جای نگهداری و نمایش آثار دیده نشده موزه ملی باشد، موضوعی که در بازدید وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به آن اشاره شد؛ اما مطالبه نشد.

اینکه موزه ملی توانسته چنین جایگاهی پیدا کند که حساسیت لازم را در سطح عمومی ایجاد کند و هر تصویر آن منشا مطالبه گری باشد که همه نگران آثار موجود در این موزه باشند، جای خوشحالی دارد.حالا می توان گفت موزه ملی به یک پدیده ملی تبدیل شده است که می تواند حساسیت های ملی را ایجاد کند و محدود به کارشناسان آن نباشد و هر شخصی از آحاد ملت نگران آن گردد.

بخشی از این اتفاق حاصل دسترسی های نو و انتشار داده های نو است، اما باید در نظر داشت که نباید این داده ها را به همین تصاویر محدود کرد و ساده از آن ها گذشت. در گزارش منتشر شده از بازدید وزیر همه توجه ها به تصویر معطوف شد و کمتر به متن منتشر شده در این بازدید توجهی شد.در حالی که وقتی از موزه ملی صحبت می کنیم باید به احتیاجهای ملی بیندیشیم، آن هم در روزگاری که موزه های بزرگ در آن سوی مرزهای ما و در کشورهای همسایه پدید می آید که ناخودآگاه یک فضای رقابتی را در حوزه موزه داری ایجاد می نماید.

حالا ما می خواهیم در این فضای پدید آمده، ظهور و بروز داشته باشیم، پس باید مطالبه هایی در قد و قواره موزه ملی و توانایی ملی فرهنگ مان داشته باشیم. موزه ملی سال هاست در تنگناهای فضایی خود مانده و نتوانسته در قامت ملی خودنمایی کند، در حالی که این مهم، دغدغه همیشگی دوستداران میراث فرهنگی بوده است. اما شاید درگیری های روزمره و احتیاجهای جاری اجازه رسیدن به این آرزوی بزرگ را نداده است.به نظر می آید حالا ما از دوره دغدغه های اثبات وجودی گذشته ایم و بهتر است به جای درگیری های ظاهری به خواسته های عمیق تر بیندیشیم، دغدغه هایی که قطعا رافع دغدغه های کوچک تر نیز خواهد بود.

پس شاید باید سطح توقعات و مطالبات را به قامت ظرفیت های مان تغییر دهیم تا به آن مقصد عالی برسیم. شاید حالا باید نوع مطالبات و مواجهه با میراث فرهنگی را از حادثه ها به رویدادها و بسترهای بزرگتر ارتقا دهیم، ولی در نظر داشته باشیم که در بزرگراه های خبرهای حادثه ای آرزوهای بزرگ و ماندگار ممکن است از دست برود.اینجاست که باید از حاشیه به متن برویم تا موزه ملی ما قامتی ملی بیابد و شاید مطالبه احیای طرح توسعه میدان مشق به موزه ملی که نزدیک به دو دهه در انتظار مانده است احتیاج واجب تر موزه ملی باشد که بتواند پاسخی به نبود جای نگهداری و نمایش آثار دیده نشده موزه ملی باشد، موضوعی که در بازدید وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به آن اشاره شده؛ اما مطالبه نشد.

موزه ملی که یک دهه پیش تر انتشار تصاویر شرایط نگهداری آثار در مخزن آن همه را متأسف کرد، در تصویر بازدید سال جاری شرایط بهتری داشت؛ اما باید قامت پیدای آن را نیز وزین تر و وسیع تر کرد..لازم به ذکر است طرح توسعه موزه ملی ایران به مقدار میدان مشق که مصوب هیات وزیران است از سال 1382 مغفول مانده است، در این طرح ساختمان های وزارت امور خارجه در محدوده میدان مشق که در اختیار وزارت خارجه است به موزه ملی ایران واگذار می گردد.احیای مجدد طرح توسعه موزه ملی ایران تا میدان مشق می تواند این موزه را قابل رقابت با موزه های بزرگ منطقه کند. به گفته کارشناسان اگراین اتفاق بیفتد ما می توانیم موزه لووری در حد ایران داشته باشیم.